(T) Teoria protokołu CDP*

by Robert T Kucharski · 12 lutego 2020

Spis treści Pokaż

Teoria protokołu CDP

Główne cechy protokołu CDP:
- Działa w asymetrycznie, systematycznie wysyłając wiadomości CDP (Nie oczekując na nie odpowiedzi).
- Wysyła wiadomości w warstwie drugiej modelu OSI (w odstępach czasowych co 60 sekund).
- Nie współpracuje z urządzeniami innych dostawców niż Cisco.
- Wspiera standard IEE 802.2 oraz IEE 802.3.
- Stanowi własność firmy Cisco.
Protokół CDP wymienia pomiędzy urządzeniami następujące informacje:
- Identyfikator urządzenia, przeważnie jest to nazwa hosta (Hostname).
- Nazwę interfejsu, z którego została wysłana wiadomość CDP (Port Number).
- Skonfigurowaną natywną sieć VLAN (Native VLAN TLV).
- Informację o rodzaju urządzenia (Ruter, przełącznik).
- Informację o platformie (Wersję systemu IOS).
- Skonfigurowane adresy MAC jak i IP (Management IP).
- Nazwę domeny protokołu VTP (VTP Domain Name TLV).

Wprowadza funkcję wykrywania błędów „Reporting Mechanism”, która to umożliwia wykrycie błędnej konfiguracji:
- Native VLAN mismatch.
- Duplex mismatch.
Propaguje informacje o sieci natywnej (Native VLAN).
Wspiera informacje udostępniane w formie TLV (Type-Length-Value).

Wiadomości są wysyłane w odstępach czasowych co 60 sekund na multicast-owy adres MAC (01:00:0C:CC:CC:CC).
Urządzenie uznaję swojego sąsiada za nieaktywnego po upływie 180 sekund (Holdtime).
Domyślnie aktywowany jest protokół w wersji drugiej (CDPv2).
Protokół CDP wraz z siecią Voice VLAN może informować telefon VoIP o ustawieniach protokołu QoS.